uçak uğultuları
böldü gecemi
e yeter be kardeşim demeye
açtım perdemi
penceremin yanı başında
sokak lambası
yağmur damlalarıyla bütün kavgası
ışıl ışıl
salına salına
davetsiz girdi odama
kana çalan gözlerimden döküldü düşüncelerim
soğuk beyaz çarşaflara damladı
ılık ılık göz yaşlarım
neden diye
kendi kendime
sordum sordum ağladım
ne salak popçuların şarkıları
model?
bu model bilmem kaç model
ne sokak manzarası
ne yorgunluklarım
ne de uyku haplarım
para etmedi
ben bu gece
yine uyuyamadım
bir otel odasında eskidi ruhum
kırık bir kurşun kalem
bu gece benim kalem
bu gecelik
oysa
gecelik aşklara
benim cevabım üç beş hecelik
yürü git
git başkasından bul günahını
uzak dur benden
tat almam beklenmesin
sevmediğim bir tenden
yatağıma oturmuş
üzerinde gecelik
gecelik aşklara cevabım tek hecelik
boğuk bir otel odasında
bitti umudum
e.p
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder